تجربه زیسته بیماران مبتلا به ایدز از انگ اجتماعی (مطالعه ای پدیدارشناسی)

زمینه و هدف: بیماری ایدز یکی از چالش برانگیزترین بیماری های عصر حاضر می باشد که به علت تفکرات سوء حاکم بر جامعه و بر چسب انگ از سوی اطرافیان، کیفیت زندگی و حتی میزان بقای بیماران تحت تاثیر قرار می دهد. این پژوهش با هدف توصیف انگ اجتماعی تجربه شده توسط بیماران مبتلا به ایدز انجام شده است. مواد و روش ها: در این پژوهش کیفی، از رویکرد پدیدارشناسی استفاده شده است. جامعه ی پژوهش ، متشکل از بیماران مبتلا به ایدزی بود که به مرکز بیماری های رفتاری بهداشت استان اصفهان (درمانگاه شهید نواب صفوی) مراجعه کرده بودند. حجم نمونه شامل 13 بیمار مبتلا به ایدز بود که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تا به اشباع رسیدن اطلاعات انتخاب گردید. داده ها از طریق مصاحبه ، عمیق و بدون ساختار جمع آوری و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش کلایزی (colaizzi) استفاده شد. روایی و پایایی مطالعه حاضر ریشه در چهار محور ارزش واقعی، کاربردی بودن، تداوم و مبتنی بر واقعیت بودن داشت. یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل متن مصاحبه ، مهم ترین زیر مضمون هایی که از آن استخراج شد عبارت بودند از: برچسب های نامناسب، طرد شدن، بی ارزشی و عدم حمایت که همگی تحت عنوان مضمون اصلی انگ ، نامگذاری شدند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بیماران مبتلا به ایدز به دنبال مطلع شدن دیگران از بیماری آنان طیف وسیعی از مشکلات را به علت انگ ناشی از بیماری ایدز تجربه می کنند. در مراقبت از این بیماران، نه تنها به نیازهای جسمی آنان، بلکه باید به نیاز های روحی- روانی، اجتماعی و سایر ابعاد زندگی این بیماران نیز توجه شود. آشنایی با انگ تجربه شده در این بیماران به تیم مراقبت کننده کمک می نماید تا با آگاهی های لازم، مراقبت و آموزش های مورد نیاز جهت افزایش کیفیت زندگی و میزان بقای آنان ارائه دهند. افزایش آگاهی و ایجاد تغییر در نگرش جامعه در برخورد با این بیماران و نحوه ارتباط صحیح با آنان نیز باید به عنوان یک امر ضروری و انکار ناپذیر مورد توجه قرار گیرد.